PIELĘGNACJA STORCZYKÓW < PSEUDOBULWY< OKRES SPOCZYNKU < PODLEWANIE I NAWOŻENIE < SZKODNIKI I CHOROBY

PSEUDOBULWY    

Większość najczęściej spotykanych storczyków epifitów kwitnie od jesieni do końca wiosny, a kwity wyrastają z nabrzmiałych organów zwanych pseudobulwami. Mogą rosnąć w formie kępek albo w odstępach na całej długości pędu.

Kilka storczyków epifitycznych  nie wytwarza pseudobulw. Storczyki te rosną w tzw. nieograniczony sposób. Pęd wydłuża się coraz wyżej i wyżej, w miarę jak nowe liście i pędy tworzone są przez wierzchołek wzrostu. Kwiaty storczyków z rodzaju wanda (Vanda) o wzniesionych pojedynczych pędach wyrastają z węzłów, gdzie powstają także korzenie powietrzne i nowe pędy. Storczyki sabotki (Paphiopedilum) mają liście odziomkowe, a ich kwiatostany wyrastają zwykle pojedynczo na długich łodygach. 

1. Storczyki z rodzaju Cymbidium ma grube pseudobulwy o wysokości 7-10 cm, ukryty w liściach. Bulwy bez liści to stare bulwy, które już kwitły i one same nie wydadzą już pędu kwiatostanowego.

2. Pseudobulwy kapturzyka (Coelogyne) pojawiają się na pędach płożących się poziomo.

OKRES SPOCZYNKU

Wiele storczyków wymaga okresu spoczynku, który zwykle trwa od końca lata do połowy jesieni. W tym czasie mogą gubić liście i zachowywać jedynie pseudobulwy, z których wyrosną nowe pędy.

Po opadnięciu liści i w momencie, kiedy bulwy są jeszcze mocno nabrzmiałe i zdrowe, należy umieścić rośliny w szklarni w miejscu dobrze oświetlonym i chłodnym. Wilgotność trzeba wtedy ograniczyć do minimum.

W okresie zmniejszonej wegetacji storczyki z pseudobulwami nie potrzebują wody, chyba że podłoże wysuszy się całkowicie.

Trzeba jednak uważać, bo jeżeli ziemia jest sucha na powietrzu, to korzenie mogą również mieć za mało wilgoci. Trzeba je wówczas obficie zmoczyć.

PODLEWANIE I NAWOŻENIE

Kiedy rozpoczyna się proces wzrostu, przenieśmy storczyki na stałe miejsce i rozpocznijmy podlewanie. Rośliny nie powinny być podlewane zimną wodą ani wodą z zawartością wapnia. Wewnątrz szklarni ustawmy pojemnik z deszczówką, którą w ten sposób będzie miała odpowiednią temperaturę. Zbiornik o pojemności 250 do 500 litrów jest wystarczający na potrzeby szklarni ze storczykami wielkości 3 x 2.50 m.

Dobrze jest też mieć w szklarni kran z wodą, aby uzupełnić wodę w zbiorniku w okresach suchych. Raz w tygodniu sprawdzajmy stan podłoża, a przede wszystkim jego wilgotność. Podnosimy doniczkę, żeby sprawdzić jej ciężar, bo doniczka wypełniona suchym podłożem, będzie bardzo lekka. Kiedy podłoże jest niemal całkowicie suche, podlejmy roślinę obficie aż do nasycenia. Nie podlewajmy, jeśli podłoże jest wilgotne, zróbmy to w następnym tygodniu.

1. Rośliny rosnące na kawałkach drewna zanurzmy w wodzie, aż z podłoża przestana się unosić bąbelki powietrza.

Jeśli roślina rośnie już ponad rok w tym samym podłożu, dodajemy płynnego nawozu, mniej więcej raz na dwa tygodnie w okresie wegetacji, czyli od końca wiosny do końca lata. Najpierw jednak dobrze jest podlać roślinę wodą, gdyż nawóz mógłby uszkodzić suche korzenie.

SZKODNIKI I CHOROBY 

SZKODNIKI I CHOROBY
W tabelce przedstawiamy najczęstsze problemy spotykane w uprawie storczyków
SYMPTOMY	PRZYCZYNY	POSTĘPOWANIE
Nieduże brązowe skorupki, owalne i gładkie, spłaszczone pojawiają się na liściach i bulwach	Czerwiec mączysty	Zanurzmy całą roślinę w specyfiku zawierającym malation.
Nieduże brązowe płatki przypominające watę pojawiają się na liściach lub cebulkach (żółte liście, osłabienie rośliny w przypadku ostrego stanu)	Czerwiec mączysty	Płatki usunąć miękką szczoteczką nasączoną alkoholem metylowym lub spryskać środkiem owadobójczym z zawartością malationu.
Zdeformowane kwiaty i półprzezroczyste plamy na liściach	Choroba wirusowa	Żadnego lekarstwa. Rośliny spalić.
Brązowe cętki na płatkach i żółte liście	Zbyt duża wilgotność	Większy dostęp powietrza w upalne dni, zmniejszyć nawilżenie.
Liście i bulwy małe, albo słabe, brak kwiatów lub niewielka ich ilość	Brak nawozu lub zbyt mokre podłoże	Przesadzić do nowego podłoża, podzielmy rośliny jeżeli tego wymagają. Ostrożnie podlewać.
Żółknące liście przechodzące od koloru żółtego do brunatnego, obumarłe miejscami	Oparzenia ze zbyt małym zacienieniem i złą wentylacją w okresie upałów	Upewnić się, czy szklarnia jest wystarczająco ocieniona pod koniec wiosny i zwracać uwagę na odpowiedni przepływ powietrza.
Źle rozwijające się pąki kwiatów, które niszczeją i opadają zbyt wcześnie	Zbyt niska temperatura albo zbyt wysoka i za sucho	Sprawdzić, czy rośliny utrzymywane są w odpowiednich warunkach. Termometr szklarniowy pozwoli na kontrolowanie temperatury.